روش کار الکترولیز

الکترولیز با استفاده از یک میله که درون فولیکول مو وارد می‌شود و یک جریان الکتریکی ایجاد می‌کند که مو را از بین می‌برد. بنابراین بر خلاف موم انداختن، مو پس از از بین رفتن (کشته شدن) به راحتی با موچین از ریشه کنده می‌شود و هیچ مقاومتی از سوی فولیکول مو وجود نخواهد داشت.

جریان الکتریکی تولید شده توسط این میله سلول‌هایی را که به رشد موها کمک می‌کنند نیز از بین می‌برد که همین دلیل جلوگیری آن از رویش مجدد مو است. نواحی زیادی از بدن را می‌توان با الکترولیز درمان کرد مانند صورت، شکم، ران‌ها، قفسه‌ی سینه، قسمت بیکینی، انگشتان دست، انگشتان پا، و پشت.

مزایای لیزر نسبت به الکترولیز شامل موارد زیر است:

• کاهش درد و عوارض ایجاد لک یا اسکار بعد از عمل.
• همه انواع لیزر بدون ایجاد آسیب به بافت است و بعضی انواع لیزر علاوه بر از بین بردن موهای زائد، اثرات ضد چروک هم دارند.
• سرعت عمل بیشتر، به طوریکه سطح وسیعی از بدن را در یک جلسه می توان مورد درمان قرار داد و یا کل موهای زائد صورت را در عرض چند دقیقه می توان از بین برد.
• کاربرد لیزر برای رفع موهای زائد محدودیت نداشته و در هر قسمت از بدن قابل انجام است. به همین دلیل حتی آقایان هم از این روش برای موهای زائد پشت، گوش و نقاط دیگر استفاده می کنند.
• کاهش تعداد جلسات درمان به دلیل تاثیر بیشتر در رفع موهای زائد یا نازک کردن آنها.
• در کل هرچه مو ضخیم تر و رنگ پوست روشن‌تر باشد، تاثیر لیرز بیشتر است.
•  موهای سفید و مقاوم به لیزر تنها و تنها با الکترولیز از بین خواهد رفت.
• گیرنده اصلی نور لیزر، سلول های زنده و دارای رنگدانه ی مو هستند. بنابراین موهایی که در مرحله ی رشد قرار دارند و رنگدانه کافی دارند؛ نور لیزر را جذب می‌نمایند. بنابراین قسمت سازنده مو دچار اختلال شده و از بین می رود. از آنجا که موهای بدن انسان از نظر مرحله رشد همزمان نیستند و از طرف دیگر لیزر در مرحله رشد اثر می کند؛ به همین خاطر ممکن است یک بار لیزر برای از بین بردن کامل موهای زائد کافی نباشد و از ۵-۲ جلسه و حتی در بعضی نژادها جلسات بیشتری نیاز باشد. همچنین لیزر بر روی موهای سفید(فاقد رنگدانه) اثر نمی کند و آنها را راز بین نمی برد.

دلایل اثر بخشی یا عدم تاثیر لیزر و الکترولیز :

نژاد، سن، وزن، وضعیت هورمونی و مصرف بعضی داروها روی نتایج درمان تاثیر گذار باشد. انجام لیزر موهای زائد حتما باید توسط متخصصان پوست صورت پذیرد. متخصصانی که آگاهی کامل نسبت به ساختمان و رشد مو، عوامل طبیعی و غیر طبیعی تاثیر گذار بر موهای نقاط مختلف بدن و آگاهی به فیزیک لیزر و نحوه استفاده و نوع دستگاه لیزر التهاب پارامترهای درمانی مناسب را داشته باشند.

سه متغییر طول موج، مدت پالس و فلوئنس با توجه به نوع پوست انتخاب می شود. بایستی سعی شود که اشعه لیزر بیشترین اثر را روی ملانین ریشه مو و نه ملانین پوست و هموگلوبین خون داشته باشد. بهترین بیماران برای درمان، افراد با پوست روشن و موهای تیره هستند. هر چه رنگ مو روشن تر و رنگ پوست تیره تر باشد، درمان مشکل تر می شود.

بیماران بایستی از چند هفته قبل از درمان، موهای مورد نظر را از ریشه در نیاورند و قبل از شروع درمان با لیزر، بایستی موها را تراشید. پس از عمل لیزر، قرمزی و تورم کمی اطراف فولیکول بوجود خواهد آمد که پس از ۳-۲ ساعت برطرف می شود و نیاز به پانسمان یا درمان خاصی ندارد و گاهی می توان از مرطوب کننده استفاده کرد.

نکات بهداشتی مهم درباره الکترولیز

• در زمان مراجعه، باید آگاه باشید که لازم است ناحیه‌ای که قرار است مورد درمان قرار بگیرد کاملا تمیز باشد. این یعنی، نباید آرایش، مرطوب کننده، کرم یا لوسیون روی پوست‌تان داشته باشید.
• ترجیحا از پزشک یا متخصص بخواهید تا در قسمت کوچکتری از پوست‌تان یک آزمایش اولیه انجام بدهد. چون می‌توانید قبل از انجام درمان کامل احساسی را که حین درمان خواهید داشت از قبل تجربه کنید. از این طریق همچنین می‌توانید بفهمید که آیا پوست‌تان نسبت به الکترولیز واکنشی نشان خواهد داد یا خیر.
• بسته به آستانه‌ی تحمل‌تان، الکترولیز ممکن است برای‌تان معذب کننده نیز باشد. به خصوص اگر در زمان انجام جلسات درمانی پوست‌تان حساس شده باشد. عموما، افراد احساسی را که حین درمان الکترولیز دارند به صورت حس مورمور شدنی که شدت‌های متفاوتی دارد یعنی از احساس ملایم تا متوسط تعریف می‌کنند. اما، ممکن است اصلا احساس ناراحتی نکنید. بنابراین تجربه‌ی فردی افراد از این نوع درمان متفاوت خواهد بود.

زمان عدم استفاده از الکترولیز:

۱- روی پوست زخمی یا بیمار الکترولیز انجام ندهید.

۲- در صورت وجود بیماری هایی چون بیماری قلبی بخصوص کسانی که پیس میکر دارند اجازه کتبی پزشک معالج قبل از انجام الکترولیز ضروری است.

۳- کسانی که از بیماری های عفونی مثل AIDSبا هپاتیت ویروسی رنج می برند می توانند تحت الکترولیز قرار گیرند ولی باید احتیاط بسیار مبذول داشت :

• خیلی مراقب باشید که سوزن وارد بدن شما نشود.
• در هر مورد از سوزن های یک بار مصرف برای بیمار استفاده کنید.

۴- الکترولیز را برای برداشتن موهای روی خال نباید به کار برد. سلول های تشکیل دهنده خال ملانوسیت ها هستند که رنگدانه ملانین را تولید می کنند. برخی از تومورهای کشنده پوست مثل ملانوم از ملانوسیت ها منشاء می گیرند. تاثیر احتمالی جریان الکتریکی روی این سلول ها قابل پیش بینی نیست. بنابراین باید از این کار اجتناب کرد. در این مواقع بهتر است فرد به یک درماتولوژیست یا جراح پلاستیک ارجاع شود تا خال را به طور کامل بردارد.

۵- الکترولیز را در پوست مجاور غضروف (مثل گوش یا بینی) انجام ندهید.

۶- استعداد فرد به ایجاد اسکارهای برجسته یا تیره رنگ را مورد بررسی قرار دهید

۷- در خانم های دچار پر مویی ممکن است یک مشکل هورمونی وجود داشته باشد که می تواند دلایل عمده ای داشته باشد. در این موارد باید نظریه طبی مبنی بر وجود چنین مسئله ای را تحصیل کرد. اگر این امر وجود داشت، پزشک درمان هورمونی را همراه و یا قبل از الکترولیز در نظر خواهد گرفت.

عوارض الکترولیز:

به طور کلی، اکثر عوارض الکترولیز مربوط به آسیب پوست در حین انجام کار است. هدف از درمان این است که تخریب ایجاد شده به وسیله الکترولیز تنها به ریشه مو محدود شود. ولی روشن است که قرار دادن نا به جای سوزن یا استفاده از جریان قوی تر از مقدار مورد نیاز به بافت اطراف فولیکول آسیب می رساند.

این آسیب به اشکال زیر بروز می کند :

• پاسخ التهابی به صورت قرمزی ، تورم خفیف در اطراف فولیکول.
• اسکار. اگر الکترولیز به صورت درست انجام شود. ایجاد اسکار امری نادرست است. اگر آسیب سطحی در قسمت دهانه فولیکول ایجاد شود زخم های کوچکی ممکن است در این نواحی دیده شود. این زخم ها معمولا طی چند روز از بین می رود ولی ممکن است عکس العمل شدیدتری در ناحیه بروز کرده و اسکار دائمی به جای بگذارد.

اسکارها می توانند در نتیجه عوامل زیر باشند :

• قرار دادن سوزن به صورت خیلی سطحی –در این صورت جریان الکتریکی به طرف سطح پوست هدایت می شود.
• استفاده از جریان خیلی قوی
• برقرار نکردن جریان و یا برقرار نشدن آن در ناحیه قاعده مو- اسکار متعاقب کشیدن مو به بیرون ایجاد می شود.
• عفونت
• در برخی افراد خاص، معمولا با پوست تیره تمایل به ایجاد اسکار شدید به دنبال آسیب ها، اعمال جراحی و غیره وجود دارد. این اسکارها تیره رنگ و برجسته هستند. در موقع درمان این بیماران اید توجه خاصی مبذول داشت. اگر شکی در وجود چنین مسئله ای داشته باشیم باید از انجام الکترولیز خودداری شود.
• عفونت در ناحیه درمان شده محتمل است که باید به خاطر عدم به کارگیری روش استریل و یا به علت تخریب زیاد بافت است. در این شرایط نیاز به تجویزآنتی بیوتیک توسط پزشک است که معمولا به صورت پماد یا کرم موضعی است.
• عفونت می تواند از شخصی به شخص دیگر منتقل شود. بنابراین استفاده از سوزن های یکبار مصرف امر مهمی است.
• یک مسئله نادر، شکسته شدن سوزن در درون پوست است. این حادثه غیر شایع معمولاً چندان مشکل ساز نیست و می توان سوزن را بدون مشکل زیاد از پوست خارج کرد.